De oostfreeske Hymne
Overall in Oostfreesland word faken een bekennd Leedje sungen. So is dat sowat worden as de Nationaalhymne van de Oostfresen. Dat geiht so:
In Oostfreesland is’t am besten
over Freesland geit der nix!
War sünd woll de Wichter mojer,
war de Jungse woll so fix?
In Oostfreesland mag ik wesen,
anners nargens lever wesen,
over Freesland geit der nix.
Nargens bleiht de Saat so moje,
nargens is de Buur so riek,
nargens sünd de Kojen fetter,
nargens geiht de Ploog so liek,
nargens gifft’t so feste Knaken,
weet man leckerder to maken
Botter, Kees’ un Karmelkbree.
Nä,’t is nargens, nargens bäter
as war hoch de Dieken staan,
war up’t Eiland an de Dünen
hoch herup de Bulgen slaan;
war so luut de Nordsee bullert,
war ji könen up de Dullert
Dreemast-Schepen faren seen.
War in’d Wagen Törf un Kienholt
worden haalt van’t Hochmoor her;
war de ganse Welt sück lüstig
makt up’t Is bi’t Eierbeer;
war s’ int Feld mit Kloten scheten,
wor se Bookweit-Schubbers eten,
Harm up Freersfoten geit.
För Oostfreesland, för Oostfreesland
laat ick Blot un Leven geern,
was’k doch man weer in Oostfreesland,
war so mennig söte Deern!
In de Frömde wünsk ik faken:
Kunk doch Moders Breepott smaken;
sat’k doch weer in ‘d Hörn bi’t Für!
De Melodie van dat Ostfreeslandleed is nett de sülvke as bi dat bekennt dütske Volksleed “Weißt Du wieviel Sternlein stehen?”
Dat word so vertellt, dat de oostfreeske Dichter Enno Hektor disse Wies in dat Jahr 1850 in dat Weertshuus Knieps in Dernau bi Bonn schreven hett. He was up’n Reis, umdat he in Oostfreesland – he kweem ut Dorm – kien Utkomen finnen dee. Man ok ut dat frömde Land hett he sük alltied för de oostfreeske Spraak un de Kultuur insett. So kann man ok seggen, dat he de eerste Böskuppsmann van Oostfreesland was.
Toeerst harr dat Leed wall de Naam “Lengen na’t Tohuus” (dütsk: “Sehnsucht nach der Heimat”) hat, man vandag word dat meest na de eerste Rieg van d’ Text “In Oostfreesland is’t am besten” of blot “Oostfresenleed” nöömd. Umdat de Text neet blot sentimantaal is, man ok leep ironisk de oostfreeske Egenheiden vernarrbruken deit, menen ok welke, dat Enno Hektor dat as’n Parodie up dat Dütsklandleed schreven hett. De dütske Nationaalhymne wurr eerst’n köört Tied vördem up Helgoland schreven.